Poradnik – adaptacja
„Wszystkiego, co naprawdę warto wiedzieć nauczyłem się w przedszkolu”
-Robert Fulghum
Drodzy Rodzice !
Nadszedł czas w którym wasze pociechy po raz pierwszy przekroczą próg przedszkola. Bez pomocy mamy i taty nauczą się pokonywać własne trudności. Będą miały okazję do poznania nowych kolegów i koleżanek oraz rozwijania swoich zainteresowań.
Dla niektórych maluchów rozpoczęcie nauki w przedszkolu jest źródłem napięć, strachu, a także obawy przed nowym otoczeniem, inne z kolei radzą sobie z tym lepiej. Adaptacja w przedszkolu u większości dzieci trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy. O jej długości decyduje jednak wiele czynników, między innymi: dojrzałość emocjonalna dziecka, postawa rodziców.
Na początku przedszkole będzie dla nich obcym miejscem. Jednak każdego dnia będą odkrywać je na nowo. Przekonają się, że czeka na nie mnóstwo niespodzianek: atrakcyjnych zabaw, wesołych pląsów i śpiewów przy muzyce, wspólnych spacerów z pluszowym wężem (przyjacielem maluszków) .
A także będą miały okazję poznać i zrozumieć otaczający je świat poprzez: zabawy dydaktyczne, eksperymenty, wycieczki, spotkania z ciekawymi ludźmi.
-
W jaki sposób przygotować dziecko do przedszkola:
* Pierwszą istotną kwestią jest przygotowanie dziecka na nadejście nowej sytuacji, jaką jest pójście do przedszkola. Przygotowania należy rozpocząć dużo wcześniej. Pierwszą ważną rzeczą jest nauczenie dziecka zostawania bez nas. Wiem, nie ma jak u mamy, ale u cioci i babci też może być fajnie. Oswajamy malucha z tym, że czasem nas nie ma i nic złego się nie dzieje. A co ważniejsze, rodzice zawsze wracają!!! Początkowo może to być godzina czy pół. Później należy ten czas wydłużać.
*Drugą ważną rzeczą jest uczenie naszej pociechy samodzielności. Przyzwyczajajmy dziecko jak najwcześniej do samodzielnego jedzenia, ubierania, mycia rąk, korzystania z toalety. Przedszkolak, który jest w znacznym stopniu samodzielny ma dużo łatwiej. Samodzielność oszczędza mu potencjalnego stresu w wielu przedszkolnych sytuacjach. Nauczmy zatem dziecko, czym są zasady. Pokażmy, że należy ich przestrzegać. Postarajmy się również, by życie dziecka miało swój stały rytm. Stałe pory posiłków czy snu ułatwiają mu funkcjonowanie, nawet poza przedszkolem. Gdy zaś do niego pójdzie totalnie nieoswojony z regułami, rutyną i posłuszeństwem będzie mu ciężko się przystosować. Przecież życie przedszkolne to życie według schematu i w zasadzie tak trochę na sygnał.
*Gdy nadejdzie ten wyczekiwany i ważny dzień wstańmy trochę wcześniej, by zrobić wszystko bez pośpiechu. Poganianie dziecka i nerwy nastawią tylko dziecko negatywnie i nie będą sprzyjać przyjaznej atmosferze.
Podstawowa zasada obowiązująca 1 września – NIE KRZYCZMY NA DZIECKO !!!
Gdy dziecko płacze nie śmiejmy się z niego i tłumaczmy, że jest to nowa sytuacja dla wszystkich i je rozumiemy. Psychologowie radzą, żeby nie przeciągać pierwszego rozstania. Buziak i przytulenie wystarczą. Jednej rzeczy nie wolno robić pod żadnym pozorem – nie wolno wymykać się ukradkiem. Dziecko musi wiedzieć, że wychodzimy.
Pomóc może zaprowadzanie dziecka przez pierwsze dni przez tatę. Dziecko jest mniej emocjonalnie z tatą związane, mniej przeżywa rozstanie – to sprawdziło się u moich koleżanek.
Jeżeli powiemy dziecku, że będziemy po obiedzie lub po podwieczorku to dotrzymajmy słowa. Nie zawiedźmy zaufania dziecka.
* Do przedszkola niech idzie z dzieckiem jego ulubiony miś, zabawka. Dziecku zawsze będzie raźniej z „przyjacielem”.
-
Czego rodzice robić nie powinni:
-Straszyć dziecko przedszkolem;
– Zaglądać po pożegnaniu do sali lub okna, by sprawdzić, czy się dziecko bawi. Dla dziecka jest to znak , że skoro mama zajrzała raz to jeszcze raz to zrobi. Będzie czekało na mamę przy drzwiach lub w oknie przez cały dzień;
-Dzwonić do przedszkola z pytaniem jak sobie radzi nasza pociecha. Zazwyczaj dziecko po opanowaniu swoich emocji zajmuje się zabawą a rodzice wychodzą z przedszkola mając przed oczami obraz zapłakanego dziecka.
– Poddawać się negatywnym emocjom dziecka! Większość rodziców na widok buntu (tupania, krzyczenia , niechętnego porannego wstawania) ulega dziecku i zostawia go „jeszcze tylko jeden dzień w domu”. Taka sytuacja odracza adaptacje.
-
Wskazówki na pierwszy dzień w przedszkolu
*Wstać na tyle wcześnie aby dziecko mogło spokojnie i bez pośpiechu się ubrać i wykonać inne rutynowe czynności;
*Rozmawiać z dzieckiem w trakcie drogi do przedszkola o tym jak będzie wyglądać dzień w przedszkolu (wspólna zabawa , mycie rączek, śniadanko, śpiewanie piosenek itp.);
*Pozwolić dziecku zabrać jedną zabawkę, która będzie namiastką domu;
*Stosować zasadę krótkiego pożegnania (przytulić, pocałować, powiedzieć Kocham Cię i życzyć miłego dnia);
*Nie okazywać dziecku swoich emocji;
*Konkretnie określić dziecku, kiedy je odbierzemy (po leżakowaniu, obiedzie itp. ) i dotrzymywać tych umów;
*W początkowym okresie dobrze jest odbierać dziecko wcześniej, ponieważ małe dziecko ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje się bardzo długi;
Zaufać personelowi przedszkola!!!Wyprawka przedszkolaka:
· poszewka i kołdra 1,60×2,00 m (podpisana);
· piżama (podpisana);;
· pantofelki (podpisane)
· majteczki, skarpetki, spodenki, podkoszulek – „na zmianę” zawieszone w worku na szatni
-
Co każdy Rodzic powinien posiadać?
* pewność, że dziecko sobie poradzi,
* zaufanie do nauczycielek i personelu przedszkola,
* uśmiech na twarzy, który pozytywnie nastawi dziecko na nowe wyzwania.
Przedszkole jest dla dziecka drugim domem. Tylko wspólna współpraca rodziców i nauczycieli przyczyni się do wytworzenia pozytywnej atmosfery i warunków do wszechstronnego rozwoju dzieci.
Kochani Rodzice , możecie skorzystać z bajki, którą dla Was przygotowaliśmy , a która przygotuje Waszą pociechę do przyjścia do naszego przedszkola 😉
Opracowały :
mgr Katarzyna Kołodziej – Ścigalska
mgr Kamila Krawczyk
Koncepcja pracy przedszkola